نزدیک ته خیار
در این دوره به فیلم های سبک و سطحیِ کمدی هم، میگویند : "فیلم طنز" و منظورشان هجو قومیت ها و شکلک درآوردن هاست . به هرحال سعی شان مشکور بادا . تا همین اواخر اگر نام طنز به میان می آمد، جماعت -حتی جماعتِ اهل کتاب !- خود به خود نیشش تا بناگوش باز میشد و گوش تیز می کرد تا جوکی آنچنانی و یا لودگی بشنود و ببیند . چنین بود که آنانی که اهلِ این بازی ها نبودند پا پس کشیدند تا مطربان با آسودگی خیال عنتر از چنبر جهاندن بتوانند ! چای نباید جوشیده باشد اما طنز می تواند پوشیده باشد و این همان طنز است که نمی دانی بخندی یا گریه کنی ... ! . . . بگیرید دستتان و بگردید وب را ... ! هر که پا دارد و به پا کفشی می تواند قدم قدم برود لیک باید به خانه دگران کم بیاید همیشه کم برود آبرو بهتر است اگر برود پیش یک شخص محترم برود قطره ای تر نمی شود هرگز هر که در بحر با بلم برود به یقین داخل حرم رفته ست هر که تا داخل حرم برود بی گمان رفته تا فشم یکبار آن که یک بار تا فشم برود دوستان مدح یکدیگر بکنیم بلکه از حوزه رسم ذم برود عیش بی اعتبار این عالم به دم آید به بازدم برود پس نباید در این جهان آدم مثل حیوان پی شکم برود با همان پا که گفتم آری مرد می تواند به شهر بم برود آری ! آن کفش و پا که اول شعر می تواند درون هم برود ناصر فیض کتاب "املت دسته دار" هر که پا دارد و به پا کفشی می تواند قدم قدم برود لیک باید به خانه دگران کم بیاید همیشه کم برود آبرو بهتر است اگر برود پیش یک شخص محترم برود قطره ای تر نمی شود هرگز هر که در بحر با بلم برود به یقین داخل حرم رفته ست هر که تا داخل حرم برود بی گمان رفته تا فشم یکبار آن که یک بار تا فشم برود دوستان مدح یکدیگر بکنیم بلکه از حوزه رسم ذم برود عیش بی اعتبار این عالم به دم آید به بازدم برود پس نباید در این جهان آدم مثل حیوان پی شکم برود با همان پا که گفتم آری مرد می تواند به شهر بم برود آری ! آن کفش و پا که اول شعر می تواند درون هم برود ناصر فیض کتاب "املت دسته دار"
| Design By : RoozGozar.com |
